همبستگی میان تنظیم شناختی هیجان و پرخاشگری

سابقه و هدف: پژوهش نشان داده است که پرخاشگری در زنان و مردان متفاوت است. هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی میان تنظیم شناختی هیجان و پرخاشگری بود. مواد و روش‌ها: جامعهی آماری دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران بود که از طریق روش نمونه­گیری تصادفی چندمرحله­ای 300  نفر از آنان انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسش­نامهی پرخاشگری باس-پری (AQ) و فرم کوتاه پرسش­نامهی نظم­جویی شناختی هیجان (CERQ) بود. علاوه بر محاسبهی شاخصهای توصیفی، دادهها با استفاده از ضرایب همبستگی، آزمون t برای گروههای مستقل و تحلیل رگرسیون چندمتغیره، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که جنسیت با پرخاشگری و دو نوع جسمانی و کلامی آن رابطهی معناداری دارد و مردان از زنان پرخاشگرتر هستند. با این­حال، جنسیت با راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، رابطهی معناداری نداشت. کنترل جنسیت باعث شد که همبستگی منفی و معناداری میان تنظیم هیجان انطباقی و پرخاشگری جسمانی مشاهده شود. راهبردهای تمرکز مجدد بر برنامه­ریزی و سرزنش دیگران، پرخاشگری و دو نوع کلامی و جسمانی آن را در مردان پیش­بینی می­کرد. در زنان هم راهبرد فاجعه­سازی قادر به پیش­بینی پرخاشگری کلامی و جسمانی بود. نتیجه‌گیری: یافته­های پژوهش حاضر نشان می­دهد که در زنان و مردان راهبردهای تنظیم هیجان متفاوتی با پرخاشگری رابطه دارند. این مسأله دارای تلویحاتی برای کاربست بالینی در درمان پرخاشگری زنان و مردان است.